ساعت‌ها را بگو بخوابند
بیهوده زیستن را
نیاز به شمارش نیست
بیهوده زیستن را
نیاز به شمارش نیست
skip to main |
skip to sidebar
خبرنـامهٔ اصلی
برای اطلاع از بروز شدن این سایت ابتدا آدرس دقیق ایمیل خود را در قسمت زیر وارد کرده و دکمهٔ عضویت را کلیک کنید.
عضویت در کانا‌ل‌های اطلاع‌رسانی
بداهیات (پادکست‌ها)
خلوت‌گزینی
گفت و شنید دوستان
یادداشت‌های پرخواننده
تماس با نویسنده
برای ارتباط با نویسنده یا به آدرس زیر ایمیل بزنید:
یا بر روی پیوند زیر کلیک کنید:
در شبکه‌های اجتماعی
پیوندها
- صفحهٔ اصلی
- پادکست‌ها
- مینیمال‌ها
- سیـر تأملاتی
- جدیدترین خبرنامه
- محمدجعفر مصفا
- شرح مثنوی معنوی مولانا
- آرشيو جلسات شرح مثنوی
- تهیه DVD جلسات شرح مثنوی
- کتابهای صوتی خودشناسی
- دار المثنوی (انگلیسی)
- گروه آفتاب (انگلیسی)
- حمایت از برنامهها
- منصور بنانی
- صفحه گوگلپلاس
- صفحه فیسبوک
- صفحه توییـتـر
- رادیو مولانا
- تماس
مجملیات (مینیمال‌ها)
آرشیو موضوعی
- اجتماعی (146)
- ادیان (12)
- ازدواج (32)
- استرالیا (51)
- با آفتاب (7)
- با مهتاب (12)
- پادکست (25)
- تکبیتیهای ناب (44)
- تلخند (50)
- حافظ (60)
- حیوانات (6)
- خاطرات (200)
- خبر (55)
- خودشناسی (264)
- ذهن (99)
- زمین (55)
- زندگی (230)
- سئوال (87)
- سعدی (29)
- سکوت (64)
- شعر (186)
- صدا (34)
- ضربالمثل (18)
- طبیعت (44)
- طنز (37)
- عرفان (187)
- عشق (110)
- علم (8)
- غزلیات شمس تبریزی (7)
- فلسفه (11)
- فیلم (23)
- قرآن (30)
- کتاب (27)
- کودکان (26)
- لم خودشناسی (19)
- محمدجعفر مصفا (55)
- محمود (29)
- مطالب دوستان (52)
- ملا نصرالدین (6)
- مولانا (143)
- مهملات (28)
- نماز (21)
- وبسایت (37)
- ویدیوکست (22)
جلسات شرح مثنوی معنوی
پستها
۷ نظر:
فوق العاده بود. بارها و بارها همين چند كلمه را خواندم... محشر بود.
انصافاً.
ziba bud.durud bar shoma.
واقعا همینطوره، نیازی به شمارش نیست، از طرفی مفید زیستن هم ساعت نمی خواهد چون عین بی زمانی ست.
جانا سخن از درون ما می گویی...
عمیق بود.
vaghean doost daram bedonam mofid zistan yani che
سلوك اينچنين آغاز شد
انديشه" جهت مند" به دنبال مكاتب بود
از اين "له "به "عليه "ديگر
از تز به آنتي تز
اما تنها ديوار بود و هزاران سوال بي پاسخ
در اين بين حرف مصفا بر دل نشست
و دقيق و عميق آمد
اما در بيان آنچه ادراك گرديده بود
در انتقال مفهوم
ذهن باز در تسلسلي گرفتار شد
ذهن تنها تكرار كننده بود
و از خويشتن چيزي نداشت
گويي كلام مصفا از بطن سكوت مي آمد
و ذهن گيرنده تنها مي توانست آن را تكرار كند
و ذهن در كيفيت سكوت نبود
تنها شلوغي و كلام بود كه از ذهن مي جوشيد
ارسال یک نظر
» ابتدا نظر یا مطلب خود را نوشته، سپس در قسمت "نظر به عنوان" گزینهٔ " نام/آدرس اینترنتی" را انتخاب کرده و نام خود (یا نامی مستعار) را بنویسید. سپس بر روی "ارسال نظر" کلیک کنید.
» لطفاً مرتبط با مطلب، نظرتان را بنویسید و اگر سئوال یا پیامی غیرمرتبط با این مطلب دارید، از طریق ایمیل یا صفحهٔ تماس ارسال کنید.