مشغول رانندگی هستم و موضوعی ذهنم را بخودش مشغول کرده است، طوریکه بدشواری حواسم به رانندگی‌ست. دقت که می‌کنم از خودم می‌پرسم ما چند درصد از یک روز عمرمان را در سکوت و بی‌فکری و فراغت ذهنی می‌گذرانیم و چند درصد از آن را به فکر کردن مشغولیم؟
حتی زمانیکه تصور می‌کنیم مشغول خودشناسی و عرفان هستیم، در حقیقت کاری جز زیر و رو کردن آنچه از دانش و اطلاعات مربوط به خودشناسی داریم، نمی‌کنیم. غیر از اینست؟
حتی زمانیکه تصور می‌کنیم مشغول خودشناسی و عرفان هستیم، در حقیقت کاری جز زیر و رو کردن آنچه از دانش و اطلاعات مربوط به خودشناسی داریم، نمی‌کنیم. غیر از اینست؟
پستها
۴ نظر:
بعدازآشنائی بامبحث خودشناسی البته از نگاه مصفا و کریشنامورتی هر چند ممکن است برقراری سکوت به صورت کامل امکان پذیر نباشد اما خبری از آن اندوه بسیار بسیار عمیق نیست زیرا آگاهی بسیاری از مواقع با من است و بهانه گیری های "من" مرا مانند قبل به جاهای دور نمی برد
به نظرم ما حتی فراموشکاریم و خیلی از مواقع نکات زیادی در باب خودشناسی از ذهنمان می رود و به آسانی اسیر چیزهایی مانند تعصب و خشم می گردیم.
به عبارتی وقتی چیزی از نوع دانش و دانستگی در ذهن تلمبار شد فراموشکاری امری اجتناب ناپذیر می گردد .
ajab apple pie khoshmazee ast..yumm mishe bishtar az in apple pie tozihati benevisid...khili khoshalam k neveshtehaton o mibinam
سلولهای خاکستری گفت
خوب یه جورائی باید اعتباریات را پاس داشت راستی نوش جان حتما خوشمزه است
ارسال یک نظر
» ابتدا نظر یا مطلب خود را نوشته، سپس در قسمت "نظر به عنوان" گزینهٔ " نام/آدرس اینترنتی" را انتخاب کرده و نام خود (یا نامی مستعار) را بنویسید. سپس بر روی "ارسال نظر" کلیک کنید.
» لطفاً مرتبط با مطلب، نظرتان را بنویسید و اگر سئوال یا پیامی غیرمرتبط با این مطلب دارید، از طریق ایمیل یا صفحهٔ تماس ارسال کنید.