ابهام

   دوران دانشجوئی استادی عزیز داشتم که به ما فلسفه و کلام اسلامی درس می‌داد. روزی هنگام بررسی یکی از عقاید کلامی فلان فرقه، نظر یکی از رهبران عقیدتی آن فرقه را بیان کرد و در آخر، نقد و نظر خودش را دربارهٔ آن توضیح داد و گفت: "من این حرف فلانی را نمی‌فهمم."

   البته سریعاً برای روشن شدن این "نفهمیدن" حکایت شیرینی را نقل کرد که اگر درست یادم بیاید برایت می‌گویم. گفت: در مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد روزی شیخ فلانی، مدرس کلام شیعی، در حالیکه همراه با شاگردانش در صحن مدرسه نشسته بودند و درس می‌گفته است، یکی از عقاید فلان فیلسوف مسلمان دربارهٔ تبدل امثال(موضوعی فلسفی) را برای طلاب بیان می‌کند و در نقد آن می‌گوید: "من این سخن شیخ فلان را نمی‌فهمم." سرایدار مدرسه که دور و بر شاگردان مشغول آب و جارو کردن حیاط مدرسه بوده و صحبت شیخ را هم می‌شنیده، از جارو کشیدن دست نگه می‌دارد، کمر راست می‌کند و می‌گوید: "آقا جان، قربانت شوم. بخدا من هم نمی‌فهمم."!
  
آن خطاط سه گونه خط نوشتی:
يکی او خـــوانـــــدی لاغـــيــــر
يکی را هم او خواندی هم غير
يکی نه او خوانــدی نه غـــيـــر او
آن خط سوم منم

من این جملات را، که گویا خیلی هم محبوب و معروف شده است، نمی‌فهمم. موجب امتنان خواهد بود کسی مرا (و شاید خلقی را) از این نفهمی بدرآورد.