خدمت شمس‌الدین عزیز، قربان بالاخره بقول شما "هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق" یا بقول مصلح‌الدین "مرد نکونام نمیرد هرگز"؟! انسان برای زنده کردن دلش تدبیری کند یا برای آنکه "نامش به نکویی" ببرند؟!
در ثانی، اصلاً نمی‌دانم شما دو نفر چه اصراری به "هرگز نمردن" و "ثبت شدن دوام انسان بر جریدهٔ عالم" دارید!
در ثانی، اصلاً نمی‌دانم شما دو نفر چه اصراری به "هرگز نمردن" و "ثبت شدن دوام انسان بر جریدهٔ عالم" دارید!
پستها
۸ نظر:
بعد از انتشار این مطلب، پیامی از شمس‌الدین رسید به این شرح:
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
با سلام و عرض ادب و احترام
مرتضی میگه:
بداهه
ای بنین و ای بنات این بود راه نجات
هم حیات و هم ممات بهرتان نقل و نبات
عاقبت بر سوی او می رویم چون آب جو
کم کنیدش جستجو او بود در شش جهات
مرتضی ای مرتضی تا به کی در ما مضی
خود بده دست قضا تا نگردی کیش و مات
این سخن بس کن دگر با دو جشم خیس و تر
تا به کی خون جگر اقتلونی یا ثقات
همین!!!
از بچگی به ما گفتن انسان فطرتا دوست دارد "جاودانه" باشد. ایکاش می شد از این تصوراتی که از خدا ودین برامون ساختند جدا بشیم و خودمون کشف کنیم. ولی اگه بخوایم بریم دنبال اینجور حرفا پس کی زندگی کنیم؟!! من سه سال اول دانشگاه رو همش دنبال اخلاق و اخلاقی بودن و ... بودم. سعی می کردم دین رو جایی کشف کنم که حکومت و جامعه می خواد از اونجا کسب نکنم. به خاطر همین کتابهای دکتر سروش رو می خوندم. ولی وضع بدتر شد. اما وقتی با هویت فکری و ... آشنا شدم فهمیدم که اخلاق و ... همش چرته. آدم اگه می خواد با خدا باشه و کلا خوب باشه باید به جای فربه کردن لاغر کنه. یعنی تا اونجا که می شه از افکارش بکنه. ببخشید که به جای نظر دادن درد و دل کردم.
والله بخدا! همین رو بگو!!
با عرض سلام خدمت پانویس گرامی می بایست عرض کنم که نظر بنده هم تقریبا موافق نظر شماست
یعنی حالا چه اصرای است که ناممان را بر جریده ی عالم ثبت کنیم!!
این دقیقا همان حالت نفس است دقیقا!!
خوب اینکه من دوست دارم اسمم را مردم به نکویی ببرن و اینکه دوست دارم اسمم بعد از مردنم بر سر زبانها باشد آیا این حالت عشق است؟ مسلما نه این دقیقا حالت نفس و برخاسته از آن میباشد!
برو عامو جان زندگی خودت رو بکن از زندگی خودت با (یار)! لذت ببر این اسم ها و این جاودانگی ها رو میخوای چیکار؟ والله!
لبخند ...
سبدی پر از گل نثار شما ، پانویس عزیز و دوستان همدل ...
ببین دوستان، به نظر من هر ارزش اجتماعی ( در این جا نام نیک) در اصل مفید بوده است، و در نظر قبلی ام در این مورد صحبت کردم. اینکه برخی از آن هویت می سازند این می شود دردسر، شما یک چماق دستان گرفته اید تا در مواقع ضروری از خودتان دفاع کنید، حالا اگر یکی هم توسر خودتان بزنید تقصیر چماق چیست؟ با این استدلال بگوییم چماق چیز خوبی است؟ یا چیز بدی است، چون که من سرم درد گرفته؟! آدم عاقل از هر چیزی در جای خودش استفاده کن، و وقتی چیز بهتری و راحتری( خوراک ما انسانهای تنبل چیز راحتر تر است!!) آمد آن را جایگزین قبلی بکن، تمام شد و رفت.
آقای پانویس من به مرد نکو نام نمیرد هرگز به نمردن پس از مرگش کاری ندارم، اما شما که طی طریق نموده اید و احتیاجی به هیچ ارزش اجتماعی ندارید، و در استرالیا زندگی می کنید و هیچ تعلق خاطر دیگری ندارید لطف کنید همین الان کارت اعتباری تان را بندازید توی جوی آب! چه احتیاجی دارید؟
آخه مرد عاقل چرا شما هر چیزی را زیر سوال می برید؟
شما همین الان یک سر بروید دهات پدریتان، به اعتبار نام پدرتان می توانید مدتی زندگی کنید، ولی یک سر هم برو مغازه سر کوچه تون توی سیدنی بگو من پسر فلانی ام از گشنگی دارم می میرم یک تکه نان بهم بدهید؟! ...
نه جانم در اینجا باید از اعتبار با ورژن بالاتر استفاده کنید. واسه ما تحت داسه، شما باید از ورژن ویندوژ تحت ویستا استفاده کنید! ...
خلاصه حرفم همه اینها از اصول ثابت هستند فقط شکلشان عوض می شود،
کل شیئ هالک الا وجهه
اگر همت کنیم خس و خاشاک اعتبارهای سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و دینی و هر آنچه را که به من "من" میدهد و بسان انگل و خوره از میزبان اصالت وجودیمان تغذیه می کند به نیروی نخواستن و سکوت و احتماء از سر و روی فطرتمان بزدائیم خواهیم دید که حقیقت، فطرت ازلی و ابدیست، زنده است و بر جریده عالم ثبت است و بر عالم و آدم جاری است و نیازی به اصرار کسی هم نیست که بقای آن را فریاد بزند ما انسانها حقیقت را ثبت نمی کنیم این حقیقت است که به ما موجودیت می بخشد اگر اسم و رسم و پول وشغل و سایر دارائی های علمی و غیر علمی را از ما بگیرند چه چیزی از ما باقی میماند هیچ و هیچ الا حقیقت اگر که در وجودمان نکشته باشیمش
ارسال یک نظر
» ابتدا نظر یا مطلب خود را نوشته، سپس در قسمت "نظر به عنوان" گزینهٔ " نام/آدرس اینترنتی" را انتخاب کرده و نام خود (یا نامی مستعار) را بنویسید. سپس بر روی "ارسال نظر" کلیک کنید.
» لطفاً مرتبط با مطلب، نظرتان را بنویسید و اگر سئوال یا پیامی غیرمرتبط با این مطلب دارید، از طریق ایمیل یا صفحهٔ تماس ارسال کنید.