جشن دیپاوالی یا همان دیوالی را هندوها هر ساله حوالی اکتبر و نوامبر برگزار میکنند. جشنوارهایست پنج روزه که در حقیقت پیشدرآمدی بر سال نوی هندوهاست. ارزش این جشن برای آنها مانند کریسمس برای مسیحیان است.
دیوالی تنها در هند برگزار نمیشود. هندوها هر جای دنیا که جمعیتی و جامعهای داشته باشند، آن را برگزار میکنند. طرحهای رنگوارنگ رنگولی (Rangoli) - نقوشی سنتی و بسیار زیبا که در روزهای عید و مناسبتها، از قدیم برای تزیین کف اتاق، حیاط و درگاه خانهها، برای خوشامدگویی به خدایان ترسیم میشده است و با پودرهای رنگین توسط زنان درست میشده، و نیز گلآرایی و آتشبازی، این فستیوال را که نمادی برای شادی، نشاط و خوشبختی در سال جدید است، از شکوه و زیبایی خاصی برخوردار میکند. +
بنده هم یکبار توفیق شرکت در این جشن زیبا را داشتم. تجربهٔ جالبی بود. همراه با دوستی در یکی از سرزمینهای اطراف که جامعهٔ هندوی بزرگی هم در آن هست، به یکی از پنج شب این جشن رفتیم. مراسم صمیمیئی بود. رقص حرکات موزون بسیار پرشوری داشتند(بنام Garba) که بصورت show نبود، بلکه همه میتوانستند از پیر و جوان بروند وسط! جمعیت بسیار زیادی بود. طوریکه هر عدهای با خانواده و دوستان خود دایرهای تشکیل میدادند و در آن دایره حرکت موزون میکردند. تعداد این دایرهها بخاطر کثرت جمعیت زیاد بود. و خوبیاش این بود که تو میتوانستی در هر دایرهای بروی. با روی باز استقبال میکردند و اگر حرکتها را بلد نبودی، یادت میدادند.
ویدیوی قسمت آرام Garba:
قسمتی از آن هم با دو تا چوب کوچک انجام میشد که با ریتمها و حرکات جلو عقب باید بهم میزدی. موسیقی هم از ریتم کند شروع میشد و کم کم سرعت میگرفت و به اوج تندی میرسید. بعد باز آرام میشد و دوباره به سمت تندی حرکت میکرد. بگمانم این نوع موسیقیشان نامش Dandiya Raas است. این برنامه مانند شب عاشقان بیدل از اول شب در صبحش باز بود.
دوستم کمی خجالتی بود و رقصی چنین میانهٔ میدانش آرزو نبود. راقم را اما این بار اسلام و مسلمین نیز یارای بستن دست و بالش نبودند!